کوثر

نيست انسان را شرف از گوهر و زر داشتن

بايد اما پاک چون آيينه گوهر داشتن

پاک گوهرتر به غير از آل پيغمبر مجوي

اين شرافت بس، که گوهر از پيمبر داشتن

آفرينش فخر مي‌ورزد به پيغمبر، ولي

فخر مي‌ورزد پيمبر هم به کوثر داشتن

کيست از پيغمبران غير از محمّد در جهان

مفتخر بر دختري مانند مادر داشتن

ما چه مي‌دانيم از آن دختر که با ميلاد او

هر پدر دارد به سر سوداي دختر داشتن

دختري مانند آن دختر نزاد از روزگار

دختري را تا توان با او برابر داشتن

سينه را چون صبح از آلودگي تطهير کن

گفتگو گر خواهي از زهراي اطهر داشتن

دوستي با دوستان و دشمني با دشمنش

چيست جز با کفر و ايمان، مرز باور داشتن

تا نيافروزي چراغ مهر زهرا در درون

نيست ممکن خانة دل را منور داشتن

از مواقف کي توان در عالم محشر گذشت

بي‌شفاعت نامه از خاتون محشر داشتن

چيست آيا جز نفاق، از حبّ زهرا دم زدن

دل، تهي از بغض اصحاب ستمگر داشتن

ديو يا دلبر؟ يکي را بر برگزين، کي مي‌توان

همزمان در خانة دل، ديو و دلبر داشتن

پيروي کردن ز قارون در زراندوزي ولي

ادعاي زهد سلمان و ابوذر داشتن

در نخستين صف نشستن، جمعه با اهل نماز

شنبه اما حلقه با اصحاب ساغر داشتن

با علي همچون خوارج از ديانت دم زدن

در سياست شيوة ترسا و کافر داشتن

تو چه مي‌داني، چه مي‌داني، چه مي‌داني که چيست

درد و داغ ملت و آيين و کشور داشتن

بس که گمراهي، نمي‌داني که بايد در طريق

راهرو را گوش با فرمان رهبر داشتن

گر دهي صد جان، به مقصد کي رسي بي‌راهبر؟

راهبر را بايد از جان نيز برتر داشتن

چون رسد وقتي، که بايد سر دهي در راه دوست

بي‌تأمل دست مي‌بايد ز سر برداشتن

تا ندادي سر، چه داري ادّعاي عاشقي؟

شرم بايد داشتن در عشق، از سر داشتن

گر به کف شاعر ندارد خنجر از آهن، چه باک؟

مي‌تواند از قلم در دست خنجر داشتن

شعر در معنا به غير از ترجمان وحي نيست

چيست سوداي تو از ديوان و دفتر داشتن؟

شاعران را بلبلان عرش مي‌خوانند و نيست

کار شاعر غير از آواز معطر داشتن

از شهيدان گفتن آسان نيست، بايد در جگر

داغ هجران شقايق‌هاي پرپر داشتن

شاعري دارد نشان از دولت و ما را بس است

يک نشان نوکري از آل حيدر داشتن