پسر جوان سر ارثيه دايي‌اش را کشت

اواسط سال 1402 گزارش يک درگيري مرگبار در بهارستان به پليس اعلام شد. پس از آن مأموران به محل درگيري اعزام شدند. با بررسي‌هاي اوليه مشخص شد که در يک درگيري خانوادگي مردي 60 ساله به قتل رسيده است. مأموران در تحقيقات بر اساس اظهارات شاهدان و مدارک موجود يکي از خواهرزاده‌هاي مقتول به نام خسرو را بازداشت کردند.

در بررسي‌هاي اين پرونده مأموران دريافتند روز حادثه چند نفر از اعضاي خانواده به خاطر اختلاف بر سر ارث و ميراث باهم درگير شده بودند. با تکميل تحقيقات براي متهم به اتهام قتل عمد کيفرخواست صادر و پرونده براي رسيدگي به شعبه 10 دادگاه کيفري يک استان تهران فرستاده شد.

در دادگاه چه گذشت؟

در ابتداي اين جلسه دو فرزند مقتول براي پسرعمه‌شان درخواست قصاص کردند. سپس مادر مقتول به جايگاه رفت و گفت: «خسرو قاتل نيست عامل قتل نوه ديگرم است او را قصاص کنيد.» سپس خسرو به جايگاه رفت و گفت: «روز حادثه پسرم بيمار بود و به داروخانه رفته بودم وقتي به طرف خانه برگشتم ديدم در کوچه درگيري است يکي از دوستانم گفت پدرت را با چاقو زده‌اند بعد يک چاقو به من داد و گفت دست خالي نرو. وقتي وارد درگيري شدم با چاقو يک ضربه به کتف يکي از دايي‌هايم زدم. اما در ماجراي قتل دايي کريم نقشي نداشتم. من با فرزندان او دوست هستم و به تازگي با آنها به سفر رفته بوديم. حتي بعد از جراحت هر دو دايي‌ام من و مادرم آنها را به بيمارستان رسانديم.»

پس از اظهارات متهم قضات به خاطر برخي ابهامات پرونده را به دادسرا برگرداندند تا پس از تحقيقات تکميلي بار ديگر به پرونده رسيدگي کنند.