هر دو يکي است!

پيش صاحب نظران درد و دوا هر دو يکي است

چشم بيمار و لب روح فزا هر دو يکي است

پيش ما سايه ديوار و هما هر دو يکي‌ست

خاک و زر در نظر همت ما هر دو يکي‌ست

صورت حال جهان گر بد و گر نيک بود

پيش آيينة خوش مشرب ما هر دو يکي‌ست

نوش و نيش است يکي پيش سبکرفتاران

خار و گل در گذر باد صبا هر دو يکي‌ست

پشت و رو آيينه را مانع يکتايي نيست

کفر و دين در نظر وحدت ما هر دو يکي‌ست

گل رعنا نبود عالم بيرنگي را

باده و خون به مذاق عرفا هر دو يکي ست

پيش آن کس که به تسليم و رضا تن درداد

لذت نيشکر و تير قضا هر دو يکي‌ست

تا از آن کعبة مقصود جدا افتادم

دل بيتاب من و قبله ‌ما هر دو يکي‌ست

اگر اين است ره راست که من يافته ام

خطر راهزن و راهنما هر دو يکي‌ست

در کمانخانه زنخجير، ترازو گردد

مژة شوخ تو و تير قضا هر دو يکي‌ست

در ته پاي تو از سرکشي و رعنايي

خون پامال من و رنگ حنا هر دو يکي‌ست

ز احتياج تو کريمان ز لئيمند جدا

دل چو افتاد غني بخل و سخا هر دو يکي‌ست

هر قدر خط تو افزود، مرا مهر فزود

سبزه خط تو و مهرگيا هر دو يکي‌ست

در سراپردة گوش تو ز سنگيني ناز

ناله عاشق و آواز درا هر دو يکي‌ست

دوزخ مردم يکرنگ دورنگان باشند

چه بهشتي است که روز و شب ما هر دو يکي‌ست

خواهش نام کم از خواهش نان صائب نيست

که صلاي کرم و بانگ گدا هر دو يکي‌ست