ماجراي توطئه انگليسي براي تغيير نام خليج هميشه فارس

شهرام جليليان در گفت و گو با تسنيم اظهار داشت: براي بررسي يک موضوع و پديده تاريخي مي‌بايست به اسناد و مستندات محکم رجوع کرد و درباره نام «خليج فارس» اسناد محکمي از دوران باستان و يونان و روم قديم وجود دارد که مورد تاييد و تصديق همه شرق شناسان و تاريخ دانان دنيا است.

وي افزود: در دنياي باستان جغرافي دانان و تاريخ دانان رومي و يوناني به واسطه سفرها و مطالعات و شرق شناسي هاي که داشتند، شناخت دقيقي از جغرافياي جهان و بويژه شرق داشتند.

استاد گروه تاريخ دانشگاه شهيد چمران اهواز تصريح کرد: اين جغرافي دانان در حوزه دريا و سرزمين هاي دريايي و فعاليت هاي دريانوردي اشرافيت و تسلط خوبي داشتند و امروز در اسناد اين شرق شناسان اطلاعات دقيق و غيرقابل ترديدي درباره تاريخ و جغرافيا مردم و سرزمين ها بويژه ايران وجود دارد.

وي ادامه داد: اين مطالعات مختص ايران نيست و در حوزه بين النهرين نيز اطلاعات و مستندات محکمي از اين دانشمندان به ميراث رسيده است که قضاوت درباره جغرافيا و تاريخ را تسهيل مي‌کند.

جليليان اظهار داشت: مستندات يونان و روم قديم نشان مي‌دهد که اين پهنه آبي که فلات ايران را از شبه جزيره فعلي عربستان جدا مي‌کند ، هميشه در زبان و مستندات يونان و روم قديم به نام درياي فارس و يا خليج فارس قيد شده و هيچ گاه و هيچ گاه در هيچ مستندي نام ديگري براي اين پهنه آبي مشاهده نشده است.

وي درباره دليل نامگذاري اين پهنه بنام خليج فارس افزود: در حقيقت از دوره هخامنشي در اين منطقه فارس و شيراز امروز که البته آن موقع بسيار گسترده بود، حکومت پارسيان حاکم بودند و چون مديريت و اداره امورات دريانوردي و ساير مسايل مربوط به اين پهنه آبي تخت کنترل و اشرافيت اين حکومت پارسيان بوده است بر همين اساس همه مردم و دريانوردان اين منطقه را با نام «خليج فارس يا پارس» مي شناختند.

جليليان گفت: اين نام عموميت داشته و مردم به اين نام استفاده مي‌کردند و اين در متون رومي و يوناني به صراحت قيد شده و پس از آن به متون و کتب و زبان هاي زنده دنيا مثل زبان هاي انگليسي و آلماني و..طي سده هاي بعدي منتقل شده و در آن متون و مستندات نيز به همين نام قيد شده است.

تاريخ پژوه برجسته با اشاره به غيرقابل تحريف بودن نام خليج فارس گفت: منابع عربي در طي دوره هاي اسلامي چه از سوي نويسندگان ايراني و چه غير ايراني در متون و اسناد خود به اين دريا، خليج فارس و يا بحر فارسي گفتند و نگارش کردند که موجود است.

مولف کتاب «نام خليج فارس در تفاسير قرآن» گفت: در کنار تاريخ‌نگاران و جغرافي‌دانان در جهان اسلام،مفسران قرآن نيز هرگاه در تفسير آيه‌اي از قرآن به درياي جنوبي ايران اشاره کرده‌اند آن را «بحر فارس» يا «الخليج الفارسي» خوانده‌اند. بنابراين تفاسير قرآن نيز مي‌بايست از سوي پژوهندگان به عنوان منابعي ارزشمند درباره نام درياي پارس/ خليج فارس، در درازاي تاريخ نگريسته شود.

جليليان افزود: البته در منابع تاريخي پهنه آبي خليج فارس بسيار وسيع تر از اين محدوده فعلي است و کرانه هاي جنوبي اين دريا نيز بنام بحر فارسي ناميده شده است.

وي ادامه داد: در برخي از نقشه هاي موخر مثل دوره عثماني نيز تمامي سواحل جنوبي خليج فارس بنام ايران و خليج فارس قيد شده است.

اين عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز ادامه داد: در سنت اسلامي و يوناني و روم، در متون تاريخي ، علمي و جغرافيايي و در حافظه تاريخي و فرهنگي ملت ها و سرزمين هاي منطقه از جهان باستان تا کنون اين منطقه آبي بنام خليج فارس بوده و قيد شده است.

اين استاد دانشگاه درباره اين ريشه هاي شيطنت‌هاي تاريخي و نامگذاري هاي جعلي براي خليج فارس گفت: در در يک توطئه انگليسي ، کارگزار بريتانيا در خليج فارس در حدود 60 سال پيش که در بحرين مستقر بود پرونده اختلافي و مشکوکي خليج عربي را مطرح و به بريتانيا منتقل مي‌کند و در حقيقت تحريف نام خليج فارس از اين توطيه شروع شده است.

وي بيان داشت: خليج عربي در متون و منابع رومي و يوناني به درياي سرخ امروز گفته مي‌شده است و از کانال سوئز تا باب المندب است که اين پهنه آبي در متون تاريخي و جغرافيايي موجود به اسم خليج عربي نامگذاري شده است.