قطر پيش مي‌رود، ايران عقب مي‌ماند

يکي از ناترازي‌هاي کليدي در حوزه انرژي، به بخش گاز طبيعي بازمي‌گردد و نيازمند توجه ويژه دولت است تا با ابزارهايي نظير فشارافزايي در ميدان گازي، به‌ويژه پارس جنوبي، مديريت شود.

به گزارش تابناک؛ در سال‌هاي اخير، با افزايش تقاضاي مصرف گاز، ناترازي در نيمه دوم سال برجسته‌تر شده و تصميم‌گيران ناچار به قطع مقطعي گاز صنايع و بخش خانگي بوده‌اند؛ رويکردي که پيامدهايي چون کاهش توليد و افت رشد اقتصادي و کاهش درآمدهاي ارزي را به دنبال دارد.

يکي از راهکارهاي اساسي براي حل بحران، اجراي پروژه‌هاي فشارافزايي براي ميدان گازي پارس جنوبي است؛ رويکردي فني که در همه جهان براي تقويت استخراج گاز به کار گرفته مي‌شود. نخستين بخش اجراي اين پروژه هاي ساخت پايه ها ( جکت ) براي قرار گرفتن کمپرسورها و ساير تجهيزات فني است که ساخت همين تجهيز به طور ميانگين به  چهار تا پنج سال زمان نياز دارد. اما متأسفانه در دولت‌هاي دوازدهم و سيزدهم، ساخت اين تجهيزات در دستور کار قرار نگرفت.

تعويق و تعلل در ساخت سکوهاي فشارافزايي پارس جنوبي، موضوعي است که انتظار مي‌رود در دولت فعلي، توسط وزير نفت پيگيري شود تا طي چهار تا پنج سال بخش نخست اين طرح که ساخت پايه ها است، کليد بخورد. اين امر نيازمند تأمين مالي کلان و اجراي سريع پروژه‌هاست، اما به نظر مي‌رسد در سايه تعلل شوراي اقتصاد و عدم سرمايه‌گذاري مؤثر، هنوز تامين مالي دقيق و به موقع براي اين پروژه ملي محقق نشده است.

در همين حال، کشور قطر حساسيت ويژه‌اي نسبت به اجراي طرح فشارافزايي در پارس جنوبي به عنوان ميدان مشترک گازي با ايران دارد و پيش‌بيني مي‌شود طي دو سال آينده، پروژه‌هاي خود را به مرحله اجرا برساند. در نتيجه قطري ها مي‌تواند سهم بيشتري از ميدان گازي مشترک پارس جنوبي در خليج فارس برداشت کنند و سهم ايران کاهش يابد. بنابراين، ضروري است از امروز به فکر چهار سال آينده باشيم و شوراي اقتصاد و دولتمردان نسبت به ناترازي گاز و تأثير آن بر اقتصاد حساس تر از قبل عمل کنند و سرمايه‌گذاري در طرح سکوهاي فشارافزايي را در دستور کار قرار دهند. چرا که امروز هم براي اجرا آن دير است.

تبعات ناترازي گاز را جدي بگيريم

افزايش مصرف و تشديد ناترازي گاز در نيمه دوم سال، منجر به قطعي گاز به ويژه در بخش صنايع و نيروگاهي مي‌شود؛ روندي که پيامدهايي چون افت رشد اقتصادي، کاهش صادرات و کاهش ارزآوري را به همراه دارد. مسئولان دولت چهاردهم بايد از تجربه ناکامي‌هاي دولت‌هاي گذشته درس بگيرند و براي تأمين مالي ساخت پلتفرم‌هاي فشارافزايي در ميدان پارس جنوبي اقدام کنند، در غير اين صورت بحران گازي در سال‌هاي آتي شديدتر مي شود و خسارات اقتصادي به دنبال دارد.

اين نگراني با پيش‌بيني حسن منتظرتربتي، معاون گازي سابق وزير نفت، تشديد مي‌شود؛ وي پيش‌بيني کرده است که در صورت عدم بهينه‌سازي مصرف، مصارف گاز از متوسط روزانه 750 ميليون مترمکعب در سال 1400 به حدود 1200 ميليون مترمکعب در سال 1410 و 1554 ميليون مترمکعب در سال 1420 خواهد رسيد. در مقابل، اگر اقدامات فشارافزايي يا ساير برنامه‌هاي توسعه‌اي انجام نشود، توليد گاز کشور در سال 1410 به 800 و در سال 1420 به 450 ميليون مترمکعب در روز کاهش خواهد يافت؛ آماري که به وضوح نشان‌دهنده بحران پيش رو است.