شهادت حضرت زهرا (س) و لزوم فهم درست از وحدت اسلامي

1- در تلاش براي ايجاد وحدت بين برادران اهل سنت و اهل تشيع، شيوة عقلا و مصلحان، پرداختن به اعتقادات، موضوعات و مسائل مشترک است نه مسائل مورد اختلاف که طرح و بحث آنها چه بسا به ضرر وحدت است.

2- طرح و بحث مسائل اعتقادي و تاريخي و تخصصي مورد اختلاف فريقين در ميان عموم مردم، شيوة عقلا و اهل تخصص و علم نيست. اين مسائل بايستي در مراکز علمي و پژوهشي بين علما و متخصين مورد بحث قرار گيرد و در صورت مصلحت، نتيجة آن اعلام عمومي شود.

3-اهل سنت با پيروي از علما و سنت گذشتگان خود يا خلفا يا تاريخي که برايشان نوشته‌اند، اعتقادات خاصي دارند. اينکه «اهل‌سنت معتقد به مضروب شدن حضرت زهرا(ع) و شهادت ايشان نيستند و چنين گناهي را براي عمر و ابوبکر ثبت نمي‌کنند. پس قبول خلافت آنها و احترام بديشان، ملازمه‌اي با روا دانستن آسيب زدن به حضرت زهرا(ع) ندارد. از اين گذشته، در کتاب‌هاي حديثي اهل‌سنت فضائل بسيار و والايي براي حضرت فاطمه زهرا نقل شده است و آن حضرت نه تنها از مقدسات شيعه بلکه از مقدسات تمام مسلمانان است.» حرف مستدلي نيست. آيا جنگ معاويه با اميرالمؤمنين ع (که مورد احترام اهل سنت است) و کشته شدن هزاران مسلمان در جنگ صفين را هم قبول ندارند؟ آيا جنگ جمل را هم قبول ندارند؟ آيا شهادت سيدالشهداء ع را هم قبول ندارند؟ در حالي که در کتابهاي حديثي اهل سنت، فضائل بسيار و والايي براي اميرالمؤمنين ع و سيدالشهداء ع نقل شده و اميرالمؤمنين ع و سيدالشهداء ع، نه تنها از مقدسات شيعه بلکه از مقدسات تمام مسلمانان هستند!

دستگاه تحريف حاکمان گذشته توانست جنگ معاويه با اميرالمؤمنين ع و کشته شدن هزاران مسلمان در صفين و جمل را توجيه کرده و دامن معاويه را نزد بخشي از مسلمين از ننگ بغي و قتل و...پاک سازد! اهل سنت، معاويه را باغي و قاتل و فتنه‌گر نمي‌دانند، پس از ديدگاه «مسائلي»؛ قبول خلافت او و احترام به او نزد اهل سنت، ملازمه‌اي با آزار اميرالمؤمنين ع و ريختن خون مسلمين ندارد!؟

4- نسبت دادن تحميل اعتقاد بر اهل سنت توسط شيعه يا گروهي از آنها، نسبت نادرستي است که از عدم فهم مسئله برآمده است. کافي است به تاريخ رجوع شود؛ پيروان کدام مذهب در طول تاريخ با تيغ تحميل و تکفير حاکمان کشته شده‌اند؟بگذريم!. اگر گروهي از شيعه مي‌گويد که نمي‌توان با قاتلين حضرت زهرا س دوست بود، حرف درستي است، اما کاربرد اين حرف درست در بحث وحدت شيعه و سني، درست نيست. زيرا قاتلان حضرت زهرا س، نه اهل سنت، بلکه کسان معدودي بودند که عملکردشان در تاريخ ثبت شده است.

اين گروه در جاي ديگري نيز دچار خطا شده‌ و مي‌پندارند وحدت شيعه و سني به معناي وحدت اعتقادي است! در حالي که پيشوايان وحدتگرا چنين نظري ندارند.رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند؛«وحدت يعني همين که پيروان اين دو مذهب با هم برادر باشند...نه اين که شيعه، سني و سني، شيعه بشود.نه، مراد از وحدت اين نيست؛ بلکه وحدت به معناي احساس برادري است و همين که هر طرفي احساس کند که ديگري هم مسلمان است و حق اسلامي او را بر گردن خود احساس کند و متقابلاً او هم به همين ترتيب عمل نمايد.»

5- متاسفانه برخي که مدعي «وحدت اسلامي» هستند، فهم درستي از آن نداشته و مي‌پندارند تاکيد شيعه بر اعتقادات خود، با وحدت منافات دارد! در حالي که وحدت به معناي برادري، احترام به هم و حداقل اتحاد سياسي در مقابل غير است و نه ترک عقايد حقة خود. وحدت اسلامي، لازمة زندگي امن و عزتمند در جهان امروز  براي هر مسلمان شيعه و سني است. با عدم تحقق وحدت، نسل‌کشي غزّه مي‌تواند در گوشه‌هاي ديگر جهان اسلام تکرار شود.