راز ايمان کامل از نگاه امام هادي(ع)

اين اتفاق در سال دهم هجري و در بازگشت از حجة‌الوداع رخ داد و پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله با بيان جمله معروف «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلِيٌّ مَولاهُ» (هر که من مولاي اويم، اين علي مولاي اوست)، ولايت و امامت امام علي عليه‌السلام را به صورت رسمي اعلام کردند. غدير تنها يک رويداد تاريخي نيست، بلکه تکميل دين و اتمام نعمت الهي است، چنان‌که قرآن در آيه «الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِينَکُمْ» (مائده:3) به آن اشاره کرده است.

تأکيد پيامبر صلي الله عليه و آله بر ولايت امام علي عليه‌السلام نشان‌دهنده جايگاه بي‌بديل ايشان در هدايت امت اسلامي است. زيارت غديريه امام هادي عليه‌السلام نيز يکي از متون عميق و پرمعنايي است که به تبيين جايگاه امامت و ولايت مي‌پردازد و پيوند ناگسستني بين ايمان به خدا، رسول و امام را روشن مي‌کند.

در بخش‌هايي از اين زيارتنامه مي‌خوانيم:

وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَمَ صِدْقٍ أَنَّ مُحَمَّدا وَ آلَهُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ سَادَاتُ الْخَلْقِ وَ أَنَّکَ مَوْلايَ وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ وَ وَلِيُّهُ وَ أَخُو الرَّسُولِ وَ وَصِيُّهُ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّهُ الْقَائِلُ لَکَ وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ مَا آمَنَ بِي مَنْ کَفَرَ بِکَ وَ لا أَقَرَّ بِاللَّهِ مَنْ جَحَدَکَ وَ قَدْ ضَلَّ مَنْ صَدَّ عَنْکَ وَ لَمْ يَهْتَدِ إِلَى اللَّهِ وَ لا إِلَيَّ مَنْ لا يَهْتَدِي بِکَ وَ هُوَ قَوْلُ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا ثُمَّ اهْتَدَى إِلَى وِلايَتِکَ.

و سوگند مى‏‌خورم سوگند صِدق که محمّد و خاندانش صلوات خدا بر ايشان، سروران خلقند و اينکه تو مولاى من و مولاى همه مؤمنانى. تو بنده‌ي خدا و ولىّ او و برادر جانشين و وارث او هستى و او (پيامبر) گوينده اين سخن به حضرت توست: سوگند به کسي که مرا به حق مبعوث کرد، به من ايمان نياورد آن‏که به تو کافر شد و به خدا اقرار نکرد، آن‏که به انکار تو برخاست. گمراه شد کسى‏ که مردم را از تو بازداشت و به سوى خدا و به جانب من راه نيافت و اين گفتار پروردگار عزّ و جلّ من است: «وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا ثُمَّ اهْتَدَى»؛ (82 طه) يعني من آمرزنده‌‏ام آن کس را که توبه کرد و ايمان آورد و عمل شايسته انجام داد، سپس به سوى (ولايت تو) راه يابد.»

اين جمله به وضوح نشان مي‌دهد که پذيرش ولايت امام علي عليه‌السلام شرط اساسي ايمان است و انکار آن، به معناي انکار رسالت پيامبر صلي الله عليه و آله است. امام هادي عليه‌السلام در ادامه زيارت به اين نکته مهم اشاره مي‌کنند که هر کس مردم را از ولايت امام علي عليه‌السلام بازدارد، گمراه شده است و به سوي خدا و رسولش راه نيافته است. اين بيان، هشداري به تمام کساني است که پس از پيامبر صلي الله عليه و آله مسير امامت را ناديده گرفتند و با کنار گذاشتن امام علي عليه‌السلام ، امت اسلامي را به انحراف کشاندند.

در حقيقت، هدايت واقعي تنها در سايه تمسک به ولايت اهل‌بيت عليهم‌السلام ممکن است و هرگونه عدول از اين مسير، به ضلالت و گمراهي منجر مي‌شود؛ همچنان که شيعه و سني حديث ثقلين را نقل کرده‌اند که رسول خدا فرمود «إِنِّي تَارِکٌ فِيکُمُ اَلثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي کِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ»؛ يعني «من در ميان شما دو گنجينه گرانبها باقي مي‌گذارم؛ اگر به آن دو تمسک کنيد، هرگز پس از من گمراه نخواهيد شد: کتاب خدا (قرآن) و عترتم اهل بيتم. اين دو از هم جدا نمي‌شوند تا در حوض (کوثر) بر من وارد شوند.»

در پايان اين فراز، امام هادي عليه‌السلام به آيه «وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى» (طه:82) استناد مي‌کنند که وعده آمرزش الهي را به کساني مي‌دهد که توبه کنند، ايمان بياورند، عمل صالح انجام دهند و سپس هدايت يابند. اما نکته کليدي اينجاست که هدايت واقعي، همان پذيرش ولايت امام علي عليه‌السلام و اهل‌بيت است. بنابراين، کساني که پس از غفلت يا انکار، به سوي ولايت اهل‌بيت بازگردند، مشمول رحمت الهي خواهند شد. اين بخش از زيارت، هم هشدار به منکران ولايت است و هم بشارت به کساني که راه توبه و بازگشت به حق را در پيش مي‌گيرند.