درگذشت پرچمدار غزل کلاسيک فارسي؛ استاد نظمي تبريزي

مرحوم استاد نظمي تبريزي اگر چه در جواني از محضر اساتيد متعددي کسب فيض کرده بود اما اغلب به استفادة نُه سالة خود از محضر دانشمند گمنام ميرزا عباسقلي وقايعي (1283-1371) فرزند مرحوم مشکات تبريزي اشاره مي‌کرد. نظمي هم همچون وقايعي در25 آذر وفات کرد.

 استاد نظمي اگر چه در قالبهاي مختلف شعر مي‌سرود اما آفرينش ادبي او معطوف به غزل بود و چندين جلد از اشعار او در قالب غزل سنتي است. او سعدي شيرازي بزرگترين غرلسرا مي‌دانست و به پيروي او فخر مي‌ورزيد:

نظمي به غزل شهرة آفاق نمي‌شد

گر پيروي از سعدي شيراز نمي‌کرد

نظمي نيز با پيروي از استاد شهريار با انقلاب همراه و همگام شد. در اوايل دهة شصت در محفل ادبي که با حضور استاد عابد و جمعي از شعرا در سازمان تبليغات اسلامي که در آن زمان به ستاد شهيد قاضي معروف بود، شرکت مي‌کرد و اشعاري را که در موضوعات انقلابي سروده بود، قرائت مي‌کرد. بعد از تشکيل انجمن ادبي استاد شهريار در سازمان تبليغات آذربايجان‌شرقي(1370)، استاد نظمي در نشست‌هاي اين انجمن حضور مي‌يافت. او در شب‌هاي شعري که به مناسبت‌هاي انقلابي و مذهبي مانند دفاع مقدس، ارتحال امام خميني ره، شهادت مرتضي آويني و...از طرف نهادهاي فرهنگي برگزار مي‌شد، به صورت فعال شرکت مي‌کرد و سروده‌هايي خود را قرائت مي‌کرد.

تشکيل «انجمن ادبي بزم سخن» از ديگر خدمات فرهنگي استاد نظمي بود که جلسات آن سالها با حضور جمعي از شعرا در خانة ايشان تشکيل مي‌شد اما به قول مرحوم استاد نظمي؛ حتي يک نفر از مسئولين به اين جلسه گام ننهاد!

قدر و ارج استاد نظمي نيز آنگونه که بايد در جامعه شناخته نشد که يکي از علل اين امر، تسلط شعبده‌بازان و پيشخدمت‌هاي چرب‌زبان بر برخي سامانه‌هاي فرهنگي و هنري است. در اين وضعيت در 89 سالگي به استاد کريمي مراغه‌اي درجة هنري اهدا مي‌شود و نشان «زنده نامان شهرداري تبريز» در 96 سالگي استاد نظمي و در حالي که به واسطة  بيماري يا توجه به عالم ديگر، کسي از اهل دنيا را نمي‌شناسد، بر يقة او نصب مي‌شود؟!

ديوان خطي نظمي تبريزي در کتابخانة مرکزي تبريز، گنجينه‌اي از غزل است، اميد که حداقل گزيده‌اي از آن منتشر شود و در دسترس نسل نو قرار گيرد.

نظمي، شاعري شيعه و از محبين اميرالمؤمنين ع بود و اين را ماية سعادت خود مي‌دانست؛

«نظمي» نفسي مباش بي ياد علي

گوش دل خويش پرکن از «ناد علي...»

در هر دو جهان اگر سعادت طلبي

دامان علي بگير و اولاد علي