جزئيات دادگاه زن قاتل زنجيره‌اي شوهران

پرونده‌اي با بيش از 45 شاکي

در جريان دادگاه کلثوم اکبري، خانواده چهار نفر از قربانيان در جلسه حاضر شده و تقاضاي قصاص کردند. خانواده ساير مقتولان نيز قرار است در جلسه بعدي خواسته‌هاي خود را به دادگاه ارائه دهند. اين پرونده هم‌اکنون بيش از 45 شاکي دارد؛ برخي اولياي دم هستند و برخي ديگر ورثه آن‌ها.

کلثوم اکبري، متهم اين پرونده، در ابتدا سعي داشت اتهامات را انکار کند، اما پس از نمايش فيلم بازسازي صحنه‌هاي قتل توسط خودش، به صحت اعترافات پيشين خود اذعان کرد. با اين حال، در برابر بيان جزئيات مقاومت مي‌کرد و با مظلوم‌نمايي از پاسخ‌هاي صريح خودداري مي‌نمود.

قتل‌هايي که 22 سال پنهان ماندند

ماجرا از شهريور 1402 رسانه‌اي شد؛ زماني که خبر قتل 11 مرد سالخورده مازندراني که همگي در برهه‌هاي مختلف همسر اين زن بودند، فضاي مجازي را شوکه کرد. قتل‌ها از سال 1380 آغاز شده بود، اما از آنجا که قربانيان اغلب سالمند و بيمار بودند، اطرافيان آن‌ها مرگشان را طبيعي فرض
مي‌کردند.

همه چيز از مرگ مشکوک عزيزالله بابايي شروع شد. او تازه با کلثوم ازدواج کرده بود. پسر اين پيرمرد، راز قتل‌هاي زنجيره‌اي را اين‌گونه روايت مي‌کند:«بعد از فوت مادرم، پدرم تصميم به ازدواج مجدد گرفت و با معرفي يکي از آشنايان با کلثوم ازدواج کرد. زياد او را نديده بوديم، اما رفتارش بد به نظر نمي‌رسيد.»

ردپايي که لو رفت

پس از مرگ ناگهاني پدر، خانواده بابايي دچار ترديد شدند. مراسم عزاداري هنوز به پايان نرسيده بود که يکي از آشنايان با آن‌ها تماس گرفت و داستان مشابهي را درباره فردي ديگر تعريف کرد؛ اينکه زني به نام کلثوم تلاش کرده بود پدر او را با نوشيدني مسموم به قتل برساند. شنيدن نام کلثوم کافي بود تا خانواده بابايي به ماجرا مشکوک شوند و شکايتي رسمي ثبت کنند.

ماموران با تحقيق درباره ادعاي اقدام نافرجام به قتل و استماع شهادت آن فرد، به شواهد تازه‌اي دست يافتند. اگر در همان زمان، آن خانواده عليه کلثوم شکايت مي‌کردند، شايد جلوي قتل‌هاي بعدي گرفته مي‌شد.

زني با نقشه‌هايي حساب‌شده

بازداشت کلثوم منجر به اعترافات گسترده او شد. وي پذيرفت که همسران خود را به قصد تصاحب اموال و ارثيه‌شان به قتل رسانده است. اولين قتل در سال 1380 و در روستايي اطراف قائم‌شهر رخ داده بود. پس از آن، او با شيوه‌هايي مشابه، مردان ديگري را نيز به کام مرگ کشاند. در يکي از اين قتل‌ها، قرباني که تازه با کلثوم ازدواج کرده بود، ابتدا با قرص دچار تشنج شد، اما با مراقبت فرزندانش نجات يافت. چندي بعد، با خوراندن دوباره دارو، جان خود را از دست داد.

در مواردي، خانواده قربانيان حتي شکايتي هم ثبت کرده بودند، اما پزشکي قانوني علت قطعي مرگ را تشخيص نداده بود و پرونده مختومه شده بود.

بازجويي، دادگاه و واکنش افکار عمومي

با تکميل پرونده و صدور کيفرخواست به اتهام مباشرت در 11 فقره قتل عمد و يک مورد اقدام نافرجام به قتل، پرونده به شعبه دوم کيفري يک دادگاه انقلاب ساري ارجاع شد.

در دادگاه، متهم پاسخ روشني به سوالات نمي‌داد و به زبان محلي تنها اظهار مي‌کرد:«نمي‌دانم». او گفت:«اگر مي‌دانستم کار به اينجا مي‌کشد، دست به چنين کارهايي نمي‌زدم.»

وکيل مدافع او با استناد به شرايط روحي و رواني متهم، خواستار بررسي بيشتر شد. اما يکي از اولياي دم با اعتراض به اين دفاعيه گفت:«او با دقت داروهاي خاص ديابت و داروهاي جنسي را ترکيب مي‌کرد تا قربانيان اوردوز نکنند. چنين نقشه دقيقي از يک بيمار رواني بعيد است.»

کلثوم در دادگاه توضيح داد که داروها را خودش تهيه و در يخچال نگهداري مي‌کرده است. با پايان جلسه، قضات براي صدور رأي وارد شور شدند.

درخواست براي احترام به درد بازماندگان

در حاشيه اين پرونده، برخي شوخي‌ها و مطالب طنز در فضاي مجازي باعث رنجش خانواده قربانيان شده است. يکي از آن‌ها گفت:«داغ بزرگي بر دل ما نشسته، اما متأسفانه برخي با اين موضوع شوخي مي‌کنند. ما به جاي همدردي، شاهد طنزهاي تلخي هستيم که زخم‌مان را عميق‌تر مي‌کند.»