مدتي است که در تبريز و برخي ديگر از شهرهاي آذربايجان، با استفاده از هنر نمايش و تلفيق آن با رقص و موسيقي، چهرههاي ويژهاي تبليغ و برجسته سازي و بزرگنمايي ميشود. مهمترين ويژگي اين چهرهها؛ شورشگري و مبارزة مسلحانه، بيتوجهي به احکام ديني و عرفي، و غيربومي بودن و تعلق آنها به هويتهاي فرامرزي است.
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
از جملة شخصيتهايي که با نام آنها، نمايشهايي با مجوز از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامي اجرا شده و ميشود؛ کوراوغلي، قاچاق نبي، اصلي و کرم و... است.
در تبريز که قلب آذربايجان و نخستين پايتخت حکومت شيعي فراگير در ايران است، تمرکز خاصي بر اين نمايشها وجود دارد. بديهي است که اين نمايشها که بسيار نيز پيرامون آنها تبليغات ميشود، در صدد انتشار و ابلاغ پيامهاي خاصي در تبريز و آذربايجان است، بهويژه اينکه سعي ميشود با استفاده از رقاصي و موسيقي جوانان را به سالن اجراي تئاتر کشانده و تحت تاثير افرادي مانند کوراوغلو و قاچاق نبي، قاچاق کرم و... قرار دهند.
افرادي مانند قاچاق نبي، کوراوغلي، قاچاق کرم در حوزة روس و عثماني ميزيستند. در داستانهاي آنها نشانهاي از هويت ايراني ديده نميشود.
افرادي مانند قاچاق نبي و کوراوغلي و قاچاق فلان و بهمان را طيف چپ (شورويگرا) در زمان شاه در قالب «مبارزان جنبش دهقاني!» مطرح ميکردند، (کساني چون صمد بهرنگي و همفکران چپ وي) زيرا يکي از اهداف گروهها و عناصر وابسته به شوروي، برپايي انقلاب دهقاني در ايران بود که حادثة معروف سياهکل هم با چنين انديشه و هدفي روي داد.
کساني که قاچاق نبي و کوراوغلي و امثال اينها را به عنوان «مبارز و ستمستيز» معرفي ميکنند، گويا راهزني و غارت کاروانها و کارهاي مشابه را مبارزه ميدانند، همانطور که سازمانهاي چپ و مارکسيستي مثل سازمان چريکهاي فدايي و مجاهدين خلق به بانکها و ...دستبرد ميزدند!
پيشوند و لقب «قاچاق» در ادبيات شفاهي آذريهاي شمال ارس و مناطق نزديک به آن در ايران، معادل ياغي و راهزن و کلمات مشابه است و ربطي به مبارزه با ستم ندارد.
بررسي داستانها و شخصيتهاي کساني مانند کوراوغلي، حاکي از آن است که اينها افرادي راهزن، شرابخوار و... داراي ويژگيهاي ياغيگري بودند و از آدمکشي باکي نداشتند. قاچاق کرم که نزديک به زمان ما و در عهد ناصرالدين شاه بود و خاطراتش منتشر شده، دهها نفر را در قفقاز و ايران کشته بود.
اخيرا شهردار 6 تبريز اعلام کرده که قبر «اصلي و کرم» را يافته و خريده است! در داستان اصلي و کرم ذکر شده که اصلي دختري ارمني بوده و کرم جواني مسلمان و عاشق اصلي که در نهايت توسط قارامليک، پدر اصلي، که حاکم منطقه قارامليک و ارمني بوده، طلسم شده و سوخته است!
اين داستان، قراملک را که از قديم منطقهاي مسلمان و شيعه در جوار تبريز بوده، به نام يک ارمني پيوند ميزند!
گويا شهرداري در پي ايجاد يادماني براي قبر ساختگي اصلي و کرم است! بدينگونه در آينده ارمنيها و شايد برخي از مسلمين (مانند شهردار منطقه 6) هم براي زيارت اين يادمان ميآيند و رسالت فرهنگي شهرداري تبريز به انجام ميرسد!
تلاش براي برجستهسازي و الگوسازي شخصيتهاي غيربومي و ياغي و شورشي و غيراسلامي و بعضا ارمني با استفاده از نمايش و تبليغات و جاذبههاي برانگيزانندة برخي جوانها مثل رقص و موسيقي با رنگ و بوي قوميتي، نتيجهاي جز ترويج نوعي مبارزة سياسي با فرهنگ و هويت اسلامي آذربايجان و در واقع نظام جمهوري اسلامي ندارد.
روند فرهنگي خاصي که در حوزههاي گوناگون مثل نمايش، موسيقي و... با جهتگيري قوميتي در تبريز شکل گرفته، از حمايت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي در صدور پروانه و در اختيار گذاشتن ساختمانهاي دولتي، و حمايت شهرداري تبريز برخوردار است.
آيا تاکنون کسي از اعضاي شوراي فرهنگ عمومي آذربايجانشرقي دربارة روند يا جريان هنري- سياسي انحرافي شگل گرفته در تبريز عليه فرهنگ و هويت اسلامي آذربايجان و نظام اسلامي، تبيين و اعتراض کرده است؟ کارکرد و تاثير اين شورا در فرهنگ استان چيست؟
* جلال محمدي
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
جلال محمدی
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.