برکات شگفت انگيز خواندن سوره‌هاي چهارقل

چهار قُل يا چارقل، عنواني براي چهار سوره کافرون، اخلاص، فلق و ناس که همه با کلمه «قُل» در قرآن کريم شروع مي‌شوند. بنابر روايتي که از پيغمبر (ص) گفته شده و به حديث ذات القلاقل معروف است، خواندن چهار سوره ذکر شده، براي در امان ماندن از بلايا سفارش شده است.

سوره‌هاي چهار قل چيست؟

سوره‌هاي چهار قل يا چارقل، که به «سُوَر قل» و «ذات القلاقل» هم مشهورند حاوي چهار سوره کوتاه از قرآن مجيد است که هر يک از آن‌ها بعد از بسم الله الرحمن الرحيم با کلمه «قل» شروع مى شوند.

متن و ترجمه سوره‌هاي چهار قل:

سوره کافرون:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

قُلْ يَا أَيُّهَا الْکَافِرُونَ (1) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (2) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (3) وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (4) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (5) لَکُمْ دِينُکُمْ وَلِيَ دِينِ (6)

بگو اى کافران (1) آنچه مى ‏پرستيد نمى ‏پرستم (2) و آنچه مى ‏پرستم شما نمى ‏پرستيد (3) و نه آنچه پرستيديد من مى ‏پرستم (4) و نه آنچه مى ‏پرستم شما مى ‏پرستيد (5) دين شما براى خودتان و دين من براى خودم (6)

سوره اخلاص:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)

بگو خداوند يکتاست (1) خدا بي نياز است (2) نه زاييده و نه زاييده شده (فرزند ندارد و فرزند کسي نيست) (3) هيچ کس همتاي او نيست (4)

سوره فلق:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)

بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپيده دم (1) از شرّ آنچه آفريده، (2) و از شرّ تاريکى، چون فراگيرد (3) و از شرّ دمندگان افسون در گره‌ها (4) و از شرّ [هر]حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (5)

سوره ناس:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (6)

بگو: به پروردگار مردم پناه مي‌برم (1) فرمانرواي مردم (2) خداي مردم (3) از شر وسوسه وسوسه گر نهاني (4) آن که در دل‌هاي مردم وسوسه مي‌کند (5) خواه از جنيان باشد يا از آدميان (6)

خواص خواندن چهارقل:

چهارقل اين سوره‌ها خواص ضد چشم زخم و سحر دارند، مانند آية الکرسي اين سوره هـاي قرآني براي برطرف سحر و جادو، چشم زخم و در امان ماندن از بخل و زيان خواص هـاي تائيد شده بسياري دارند.

خواندن چهار قل براي تعويذ و در امان ماندن خود و فرزند و مال از اسيب، سفارش شده است. چهارقل، در زمان‌هاي گوناگون، از عناصر فرهنگ عامه ايرانيان بوده و براي در امان ماندن از خطرات خوانده مي‌شده است؛ چنان که سنايي غزنوي، شاعر

فارسي زبان قرن پنجم هجري، در يکي از شعر‌هاي خود چارقل را حرز خوانده است. همين طور در يکي از داستان‌هاي جلال آل احمد، داستان نويس معاصر آمده است: «صبح‌ها که دکانش را باز ميکرد، چهارقل مي‌خواند».

سوره کافرون:

سوره کافرون صد و نهمين سوره از سوره‌هاي نوراني قرآن کريم است که درمکه نازل شد. از امام جعفر صادق (ع) گفته شده است:هر کس اين سوره را در شب جمعه صد دفعه قرائت نمايد رسول خدا صلي الله عليه و اله وسلم را در خواب خواهد مشاهده کرد.

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود:هر کس سوره کافرون را تلاوت نمايد شياطين از وي دور شده و از سختي‌هاي بزرگ روز رستاخيز در عافيت ميباشد و همچنين در جايي ديگر فرمودند: هر کس موقع طلوع خورشيد ده مرتبه اين سوره را بخواند وآنگاه دعا کند دعايش اجابت ميشود.

سوره اخلاص:

سوره اخلاص يا توحيد صد و دوازدهمين سوره و از سوره‌هاي مکي قرآن که در جزء سي ام قرار دارد. اين سوره را بدين دليل توحيد يا اخلاص ناميده اند که در مورد يگانگي خدا سخن ميگويد و انسان را از شرک، خلاصي ميدهد. محتواي سوره اخلاص، توحيد و يگانگي خداوند و بي‌نيازي وي از غير خود و نيازمندي مخلوقات به اوست.

سوره فلق:

سوره فلق صد و سيزدهمين سوره و از سوره‌هاي مکي قرآن که در جز سي ام جاي گرفته است. هر کسي (سوره فلق) را قرائت نمايد، براي وي مايه شفا و امنيت از سحر و باعث رحمتي براي ثابت ماندن بر عافيت است.

امام صادق ((ع)) در روايتي فرمود: هر کس در خواب ببيند که سوره فلق را قرائت ميکند، از حيله و نيرنگ زنان و سحر ساحران در امان است و روزي اش زيادمي شود.

سوره ناس:

سوره ناس، صد و چهاردهمين (آخرين) سوره و از سوره‌هاي مکي قرآن که در جز سي ام آورده شده است. سوره ناس جزء چهارقل به حساب مي‌آيد و خداوند در اين سوره به پيغمبر (ص) فرمان ميدهد در در برابر وسوسه گرانِ پنهان به خدا پناه ببرد. در بعضي از تفسير‌هاي اهل سنت آمده است اين سوره زماني نازل شد که مردي يهودي، پيامبر (ص) را سِحر کرد و پيامبر به دليل آن بيمار شد.