بايد مقابل جريان غيرانقلابي داخل نظام ايستاد

برخي‌ فکر مي‌کنند که «انقلابي بودن» از مشخصات کارکنان نهادهاي انقلابي است و في‌المثل مديران و کارکنان شهرداري و پست و پالايشگاه و نفت و گاز و هلال احمر و...اگر «غيرانقلابي» هم باشند، اشکالي ندارد و کارکنان اين مراکز وظيفة کارمندي خود را انجام داده و حقوق مي‌گيرند،گيرم که حقوق کارمند فلان بانک و فلان شرکت نفت و گاز و...چند برابر حقوق کارمند نهاد انقلابي است! چه ايرادي دارد؟ مگر همه بايد انقلابي باشند؟

ابتدا بايستي معناي «انقلابي بودن» را که مورد تاکيد رهبر انقلاب است بدانيم. در سايت دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب

پنج شاخص براي انقلابيگري ذکر شده؛ 1-پايبندي به مباني و ارزشهاي اساسي اسلام و انقلاب. 2-هدفگيري آرمانهاي انقلاب و همت بلند براي رسيدن به آنها 3-پايبندي به استقلال کشور 4-حساسيت در برابر دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعيت از آن 5-تقواي ديني و سياسي.

کسي که فاقد اين ويژگي‌هاست، چگونه مي‌تواند در يک نظام انقلابي به عنوان کارمند يا مدير، وظايفي را که قانون همين نظام انقلابي بر عهده‌اش نهاده، انجام دهد؟

مي‌گويد؛ مگر «همه» بايد همه انقلابي باشند؟ سخن دربارة «همه» نيست‌. سوال اين است؛ آيا کارمند و مدير (مستخدم، خدمتگزار, مواجب بگير) نظام انقلابي، قرار است اشخاص غيرانقلابي و غيرمعتقد به انقلاب باشند؟

متاسفانه در ساية ولنگاري حاکم بر نظام اداري و رابطه‌بازيها و جذب غيرانقلابيها و حتي بيگانه‌گرايان و قومگرايان به درون نظام اداري، جريان غير انقلابي رشد و گسترش مي‌يابد! از نشانه‌هاي اين جريان رياورزي حرفه‌اي  و تطاهر به انقلابيگري در صورت لزوم، و يا در فرصت مقتضي مانند اغتشاشات، گستاخي عليه انقلاب و رهبر و ارزشها و وطن و همسويي با بيگانگان است...در صفحات مجازي برخي کارکنان و مديران برخي ادارات حتي کلمه‌اي از انقلاب نيست!

آيا ممکن است نتيجة کار کساني که اعتقادي به انقلاب ندارند، در راستاي تحکيم نظام و وحدت ملي و خدمت به مردم و افزايش رضايت عمومي از نظام انقلابي باشد؟ آيا يک فرد غيرانقلابي، در دستگاهي مثل آموزش و پرورش و دانشگاه و صدا و سيما و دادگستري و...مي‌تواند در راستاي اهداف و آرمان‌هاي انقلاب کار کند؟

پيداست که در داخل نظام اداري کشور که بخش مهمي از نظام اسلامي است، جريان غيرانقلابي در ساية حمايت مديران غيرانقلابي و زد و بندها و تملق‌ها و چاپلوسي براي برخي رؤسا و حماقت و بي‌اعتنايي برخي انقلابي‌هاي ساده در حال گسترش است و در مقابل، انقلابي‌هاي صادق، متهم به تندروي و... شده و به حاشيه رانده مي‌شوند! بعضا چند نفر از يک تيره و خانواده در يک مجموعه کارمندند و همه هم غيرانقلابي و متوقع و منتقد نظام! از خوان انقلاب مي‌خورند و فربه مي‌شوند اما جوان مومن بي‌ادعا و پاي کار انقلاب که حتي به نظام اداري راه پيدا نمي‌کند، به رغم مشکلات معيشتي خود و خانواده، از اردوي سازندگي و فرهنگي تا تامين معيشت و امنيت مردم در داخل و مرز و فرامرز براي انقلاب مي‌کوشد! تفکر غيرانقلابي، مذاکره با آمريکا را راه حل مشکلات مي‌داند و اقتصاد و معيشت مردم را به نابودي مي‌کشد. ولنگاري فرهنگي و کنسرت و ...را جايگزين نشاط اجتماعي مي‌کند...و در يک کلمه؛ هر جا که باشد انقلاب‌زدايي و انقلابي‌زدايي مي‌کند. اين است کارکرد جريان غيرانقلابي! چه بسا که وابستگان اين جريان، خود را انقلابي‌تر از همه معرفي کنند اما آنکه اهل شناخت است، حريف را مي‌شناسد و فريب نمي‌خورد.

رهبري در ديدار مديران عالي‌ترين نهاد امنيتي (شعام) با کلمة «بايد»، امر به ايستادگي در مقابل جريان غير انقلابي کرده و مي‌فرمايند:

«از همان ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي، برخي تفکر انقلابي را قبول نداشتند و برخي هم با اينکه در داخل نظام بودند اما اعتقادي به مبارزه با استکبار نداشتند که بايد در مقابل اين جريان ايستاد.

امنيت يکي از حياتي‌ترين نيازهاي جامعه است...امروز مقولة امنيت از يک موضوع نظامي و امنيتي صرف خارج شده و داراي ابعاد اقتصادي، معيشتي، فرهنگي، سياسي، اجتماعي، رواني و اخلاقي است.»

آيا طرح موضوع ايستادگي در مقابل جريان غيرانقلابي داخل نظام توسط رهبري در ديدار مديران شعام، لزوم توجه همة دلسوزان امنيت ايران و به ويژه مسئولان را  به اين موضوع متذکر نمي‌‌شود؟؟

* جلال محمدي - کارشناس و فعال پيشکسوت فرهنگي