از «پرويز دهداري» تا «خداداد»؛ سقوط «ديوانه‌»وار اخلاق

به گزارش مشرق، خداداد عزيزي را نه امروز که از زماني که فوتبال بازي مي‌کرد، همين‌گونه مي‌شناسيم؛ کسي که کنترل زبان و رفتارش را نداشت - و همچنان ندارد- و در هر تيمي که بود با مربي يا مديرانش درگير مي‌شد. همين رفتارها باعث تفاوت او با ساير بازيکنان شده بود؛ نه البته از بُعد مثبت آن، که از جنبه منفي.

معروف بود بين همه به عُصيان‌گري و به جاي اينکه الگو باشد- فارغ از اينکه ورزشکاران مي‌توانند الگو باشند يا نه- از جهت منفي انگشت‌نما شده بود. همه‌اش دعوا و درگيري و بداخلاقي؛ اين خصوصيات سبب شد با وجود اينکه فوتباليست قابلي بود، هرگز شخصيت قابل اعتنايي نباشد.

خداداد اما بعد از فوتبالش هم تغيير رفتار نداد تا در حالي که عنوان «پيشکسوت» را يدک مي‌کشيد؛ «پيشکسوت بدي‌ها و زشتي‌ها» باشد. او جمعه شب و در مراسم قرعه‌کشي جام جهاني 2026 دو بار در پخش زنده شبکه سه از الفاظ نامناسب و رکيکي استفاده کرد و بدتر از آن اينکه نه تنها حاضر به عذرخواهي نشد، بلکه بار ديگر با وقاحت تمام آن حرف‌ها را تکرار کرد.

عزيزي در توجيه اين کار زشتش گفت که همه از اين واژه‌ها استفاده مي‌کنند. حتي اگر به فرض اينگونه باشد مگر هر چيزي که در جمع‌هاي خودماني به زبان مي‌آيد بايد جلوي دوربين‌ها زده شود؟ اين چه منطق و استدلالي است؟ جز خداداد عزيزي چه کسي اين منطق را قبول دارد؟

اگر اين چيزها و البته حرف‌هاي مثبت 18 در خانه يا محيط اطراف خداداد کاملاً عادي است قطعاً در بسياري از خانواده‌هاي اصيل ايراني اينگونه نيست. سقوط آزاد و «ديوانه‌»وار اخلاق در محيط اطراف خداداد عزيزي لزوماً به اين معنا نيست که تمام جامعه درگير اين موضوع شده است.

آيا خداداد پيش خودش فکر نمي‌کند که حرف‌هايش مي‌تواند چه تأثيري در جامعه و مخاطبان کم سن و سال داشته باشد؟ او ذره‌اي به اين فکر نکرده که به عنوان يک چهره شناخته شده بايد مراقب رفتار و گفتارش باشد؟ البته که پاسخ اين پرسش‌ها مشخص است چرا که او اگر ذره‌اي فکر مي‌کرد اينگونه مقابل دوربين‌ها حرف نمي‌زد. هر چند مشخص نيست او از چهره شدن چه چيزي متوجه شده و آيا گزاره «بدنامي بهتر از گمنامي» درباره عزيزي هم صدق مي‌کند که اين رفتارها را در 54 سالگي انجام مي‌دهد؟

فوتبالي که روزگاري مرحوم پرويز دهداري را به خود ديده و با افتخار از او به عنوان مربي اخلاق نام مي‌برد،‌ امروز گرفتار خداداد و خدادادهايي شده که بي‌توجه به موقعيت اجتماعي‌شان هر حرفي را بر زبان مي‌آورند. البته که گذاشتن نام خداداد در کنار دهداري جفا به معلم اخلاق است اما چه کنيم که براي گفتن حقيقت چاره‌اي جز اين نيست وگرنه حتماً تن مرحوم دهداري از اين رفتارهاي شنيع در گور مي‌لرزد.

منبع: تسنيم