ارتباط چاقيِ کودکان با آنتي‌بيوتيک

همچنين کودکان زير دو سال که آنتي بيوتيک دريافت مي‌کردند تا پايان مدرسه ابتدايي 10 درصد بيشتر در معرض اضافه وزن بودند.

نويسندگان اين مطالعه از دانشگاه «اولو» از پزشکان عمومي خواستند که در تجويز آنتي‌بيوتيک‌ها براي کودکان نوپا، به ويژه نسخه‌هاي غيرضروري براي عفونت‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني، محتاط باشند.

داده‌هاي رسمي نشان مي‌دهد که هر ساله نزديک به 4 ميليون نسخه آنتي بيوتيک به کودکان زير 14 سال در انگليس داده مي‌شود.

اين دارو‌ها معمولاً براي درمان عفونت‌هاي باکتريايي مشکوک مانند گلودرد استرپتوکوکي، ذات‌الريه و گاستروانتريت و همچنين عفونت‌هاي پوست و گوش تجويز مي‌شوند.

با اين حال، کارشناسان قبلاً خواستار محدود کردن مصرف آنتي‌بيوتيک‌ها شده و هشدار داده‌اند که تجويز بيش از حدِ اين دسته از داروها، باعث از بين رفتن قدرت درمانيِ آنها و در نتيجه سخت‌تر شدن درمان عفونت‌هاي رايج مي‌شود.

اکنون متخصصان فنلاندي مي‌گويند که مصرف اين دارو خطر ديگري براي سلامتي دارد که بايد حتما در نظر داشت.

به گزارش ديلي ميل، متخصصان گفتند: قرار گرفتن در معرض آنتي بيوتيک در 24 ماه اول زندگي با BMI بالاتر در دو سالگي در مقايسه با مواردي که در معرض اين دارو قرار نگرفته بودند، همراه بود و همين امر در تجزيه و تحليل طولاني مدت تا سن 12 سالگي مشاهده شد.

اين وضعيت مي‌تواند مشکلاتي را براي آينده کودکان ايجاد کند.

يک تجزيه و تحليل اخير نشان داد که 55 درصد از کودکان مبتلا به چاقي در سنين نوجواني نيز چاق باقي ماندند، در حالي که 80 درصد از نوجوانان چاق، وزن اضافي را تا بزرگسالي حمل کردند.

براي اين مطالعه، کارشناسان 33 هزار و 95 کودک فنلاندي را از بدو تولد تا سن 12 سالگي تحت مطالعه داشته و قرار گرفتن در معرض آنتي بيوتيک را در دو سال اول زندگي آنها رديابي کردند.

متخصصان تصميم گرفتند تا اثرات قرار گرفتن در معرض آنتي بيوتيک قبل از بارداري، در دوران بارداري، هنگام تولد و در دوران کودکي را بر اضافه وزن و چاقي در کودکان مقايسه کنند.

بر اساس داده‌ها، مادرانِ 39 درصد از کودکان يک سال قبل از بارداري، 27 درصد از مادران در دوران بارداري و 68 درصد از کودکان در دو سال اول زندگي در معرض آنتي بيوتيک قرار گرفتند.

اين مطالعه اضافه وزن و چاقي را دو بار اندازه گيري کرد - يک بار در دو سالگي و يک بار در 12 سالگي.

متخصصان دريافتند که مصرف اين دارو قبل از بارداري، در دوران بارداري يا حوالي زمان تولد هيچ تفاوتي در وزن نوزادشان در دوران کودکي ايجاد نمي‌کند.

با اين حال مصرف اين دارو‌ها در دو سال اول زندگي تفاوت قابل توجهي در خطر چاقي و افزايش وزن در کودک دارد.

متخصصان مدت‌هاست که از تأثير بالقوه مضر آنتي‌بيوتيک‌ها بر ميکروب‌هاي حياتي روده ما که به حفظ وزن سالم کمک مي‌کنند، آگاه هستند.

آنها مي‌گويند که اين دارو‌هاي قدرتمند مي‌توانند باکتري‌هاي مهمي را که به طور معمول از برخي از غذا‌هاي خورده شده تغذيه مي‌کنند، از بين ببرند.

در بدن ما اکوسيستم‌هاي مختلفي وجود دارد که بزرگ‌ترين آنها ميکروبيوتاي روده يا «فلور روده» است. اين اکوسيستم شامل ميليارد‌ها ارگانيسم زنده از جمله ويروس‌ها، انگل‌ها و قارچ‌هاست و عمدتاً از باکتري‌ها تشکيل شده است.

زماني که آنتي‌بيوتيک مصرف مي‌کنيم، اين دارو‌ها علاوه بر نابود کردن باکتري‌هاي عامل عفونت، باکتري‌هاي مفيد روده را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهند. اين امر ممکن است تعادل ميکروبيوتاي روده را برهم زند و برخي باکتري‌ها را به سمت رشد بيش از حد و مضر شدن سوق دهد.

اختلال در ميکروبيوتاي روده مي‌تواند عملکرد حياتيِ آن را مختل کند که اين امر متابوليسم، دستگاه گوارش و سيستم ايمني بدن را تحت تأثير قرار مي‌دهد.

به گفته متخصصان، چاقي دوران کودکي يک چالش رو به افزايش در سراسر جهان است، به طوري که بيش از 159 ميليون کودک در سن مدرسه در سال 2022 به چاقي مبتلا بودند.

مقاومت آنتي‌بيوتيکي، توانايي يک باکتري در مقاومت در برابر درمان با آنتي‌بيوتيک است. اين پديده در سال‌هاي اخير به يکي از دغدغه‌هاي بزرگ بهداشت عمومي تبديل شده است.

باکتري‌ها ضمن تطبيق با محيط خود و انجام جهش‌هاي ژنتيکي در برابر آنتي‌بيوتيک‌ها مقاوم مي‌شوند. اين جهش‌ها در دي‌ان‌اي آنها ثبت شده و به نسل‌هاي بعدي منتقل مي‌شود. علاوه بر اين، باکتري‌ها مي‌توانند دي‌ان‌اي مقاوم خود را حتي به ديگر باکتري‌ها نيز منتقل کنند.

در مواردي که آنتي‌بيوتيک‌هاي اوليه اثر نمي‌کنند، پزشکان ممکن است آنتي‌بيوتيک‌هايي با طيف اثر گسترده‌تر تجويز کنند. اما گاهي هيچ گزينه درماني ديگري وجود ندارد که به اين وضعيت «بن‌بست درماني» گفته مي‌شود.

مصرف آنتي‌بيوتيک‌هاي با طيف وسيع، خود مي‌تواند مقاومت باکتري‌ها را افزايش دهد و بدين ترتيب، اين چرخه معيوب ادامه مي‌يابد.