نقش فرزندپروري به حفظ جواني مغز

محققان در مجموعه مقالات آکادمي ملي علوم گزارش دادند که بين تعداد کودکان و اتصال عملکردي در يک شبکه مغزي ارتباط بسيار قدرتمندي وجود دارد جايي که اعتقاد بر اين است که به استنباط افکار ديگران کمک مي‌کند. فعاليت هماهنگ در اين شبکه معمولا با افزايش سن کاهش مي‌يابد و نشان مي‌دهد که تربيت کودک - که شامل يادگيري مهارت‌هاي جديد است - ممکن است محافظت طولاني‌مدتي در برابر پيري مغز ايجاد کند.

اين هم در مورد زنان و هم مردان صادق است، بنابراين به تاثير بارداري ربطي ندارد، بلکه دقيقا به تاثير پدر و مادر بودن مربوط است. تحقيقات اسکن مغز روي والدين اغلب روي اين تمرکز داشته که چطور بارداري مغز را تغيير مي‌دهد. اما محدود کردن تحقيقات تربيت کودک به پديده‌هاي بيولوژيکي مي‌تواند تاثيرات محيطي را که والدين تجربه مي‌کنند ناديده بگيرد.

محققان دانشگاه ييل‌ام‌آرآي عملکردي نزديک به 20 هزار زن و 18 هزار مرد ميانسال و مسن‌تر را با استفاده از داده‌هاي پايگاه داده بيوبانک انگلستان بررسي کردند. افرادي که تعداد فرزندان بيشتري دارند، ارتباطات قوي‌تري در بخشي از مغز به نام شبکه سوماتوموتور دارند. اين منطقه به مردم کمک مي‌کند تا اعمال و نياز‌هاي ديگران را درک کنند که براي مراقبت از ديگران مهم است.

اين مطالعه نشان مي‌دهد که تربيت کودکان محيطي پيچيده و هميشه در حال تغيير را معرفي مي‌کند. اين پيچيدگي و تازگي مداوم مي‌تواند به حفظ و حتي افزايش هماهنگي مناطق مختلف مغز کمک کند. اساسا، چالش‌ها و تجربيات جديدي که با فرزندپروري همراه مي‌شود ممکن است مغز را فعال‌تر و انعطاف‌پذيرتر نگه دارد و با زوال طبيعي که معمولا با افزايش سن اتفاق مي‌افتد مقابله کند.

توجه به اين نکته مهم است که فرزندپروري تنها راه معرفي اين نوع تحريک ذهني نيست. درگير شدن در مشاغل پيچيده، ادامه تحصيلات عالي، يا يادگيري يک زبان خارجي نيز راه‌هاي عالي براي فعال و سالم نگه داشتن مغز در طول سال‌ها هستند.

در حالي که اين مطالعه تفاوت‌هايي را در فعاليت مغزي مرتبط با والدين نشان داد، اما ثابت نمي‌کند که داشتن فرزند به طور مستقيم باعث اين تغييرات مي‌شود. ممکن است عوامل ديگري نيز دخيل باشند، مانند سلامت ذاتي فرد، انتظارات اجتماعي، يا انتخاب‌هاي شخصي در مورد اندازه خانواده که بر سلامت مغز نيز تأثير مي‌گذارد.

به طور سنتي، برخي صحبت‌هاي منفي در مورد والدين بودن وجود دارد که بر توانايي‌هاي شناختي تاثير مي‌گذارد که اغلب به عنوان «مغز نوزاد» يا «مغز مادر» شناخته مي‌شود. با اين حال، اين مطالعه با پيشنهاد اينکه چالش‌هاي شناختي فرزندپروري ممکن است مغز را در طول زمان قوي‌تر و سازگارتر کند، اين مفهوم را به چالش مي‌کشد. به طور خلاصه، اين تحقيق جنبه مثبت بالقوه والدين را در مورد سلامت مغز برجسته مي‌کند که نشان مي‌دهد خواسته‌ها و تجربيات تربيت فرزندان مي‌تواند با افزايش سن به مغز انعطاف‌پذيرتر کمک کند. با اين حال، همچنين واضح است که براي درک کامل اين رابطه و توضيح ساير عوامل تاثيرگذار، به تحقيقات بيشتري نياز است.