نفرات‌پراکني همزمان در خارج و داخل عليه دانشجويان خارجي در تبريز

تبريز يکي از بزرگترين شهرهاي دانشگاهي ايران است. دانشگاه دولتي تبريز دومين دانشگاه بزرگ ايران است با 24 هزار دانشجو که 3400 نفر از آنها خارجي و اغلب عراقي هستند.

دانشگاه شهيد مدني آذربايجان نيز دانشگاه بزرگي است که پس از انقلاب اسلامي و در 1368 تاسيس شده و قريب 8000 هزار دانشجو دارد که جمعي از آنها عراقي هستند.

دانشگاه هاي تبريز و شهيد مدني و حتي دانشگاه آزاد تبريز فعاليت‌هاي بين‌المللي دارند و داراي قراردادهاي همکاري با دانشگاههاي عراق، ترکيه و باکو مي‌باشند. بديهي است که هر قدر دانشجو از کشورهاي مختلف در تبريز جذب شود به نفع ايران است. چرا که اين دانشجويان در آينده مي‌توانند در تسهيل روابط ميان ايران و کشورهاي خود نقش ايفا کنند. همچنين درآمد هنگفتي از تحصيل دانشجويان خارجي نصيب دانشگاههاي تبريز مي‌شود. چرا که دانشجويان خارجي در قبال تحصيل، پول مي‌دهند. بديهي است که جذب دانشجو از ديگر کشورها نيز مورد انتظار است اما واقعيت اين است که دولتهايي مانند باکو و آنکارا و عشق آباد به دلايل تفاوت‌هاي مذهبي و سياسي و سبک زندگي تمايلي به تحصيل دانشجويان خود در تبريز ندارند و حتي باکو، تحصيل دانشجويان در تبريز را ممنوع کرده است!

در مناطق مختلف جهان رقابتي براي جذب دانشجو بين دانشگاهها و کشورها وجود دارد. ترکيه در همسايگي ايران يکي از مراکز مهم جذب دانشجويان خارجي و به‌ويژه عراقي است. طبق آمار سال 2024 حدود 14 هزار دانشجوي عراقي در ترکيه مشغول تحصيل هستند.

موفقيت دانشگاههاي معتبر تبريز در جذب دانشجويان عراقي، از چشم دستگاههاي سياسي (جاسوسي) و دانشگاهي ترکيه دور نمانده است. براي ترکيه که حتي از مراکز فحشا نيز با جذب گردشگران جنسي درآمد دارد، حضور بيش از 3000 دانشجوي عراقي در تبريز آزاردهنده است! چرا که ترک‌ها با توجه به جاذبه‌هاي غيراخلاقي که در کشور خود ايجاد کرده‌اند، انتظار دارند که جوانان دانشجوي عراقي، ايران و تبريز را براي تحصيل انتخاب نکنند.

روند افزايشي دانشجويان خارجي در تبريز حساسيت ترکيه را برانگيخته است .

اخيرا برخي عناصر تجزيه‌طلب و وطنفروش (پانترکيسم) که سالهاست در ترکيه به فعاليت عليه ايران مشغولند و لابد کارگر سياسي دستگاه جاسوسي ترکها هستند، تبليغاتي را در فضاي مجازي با رويکرد ايجاد تقابل قومي عليه حضور دانشجويان خارجي و عراقي در تبريز آغاز کرده‌اند.

گاهي از اشغال دانشگاههاي تبريز توسط عرب‌ها سخن مي‌گويند! گاهي ويدئويي از سيگار کشيدن برخي دانشجويان عراقي بازنشر مي‌کنند (گويا برخي دانشجويان ايراني سيگار نمي‌کشند!) و...

همزمان با تبليغات عناصر تجزيه‌طلب مقيم ترکيه، برخي پايگاه‌هاي خبري در تبريز، نفرت‌پراکني عليه حضور دانشجويان عراقي را در اين شهر آغاز کرده‌اند. (گردانندگان برخي از اين پايگاهها سابقة مراوده با کنسولخانة ترکيه دارند.)

يک پايگاه خبري در تبريز طي خبري با تيتر منفي «دانشگاه شهيد مدني عراق يا آذربايجان؟» در 9 شهريور 1404 نوشت: «دانشگاه شهيد مدني آذربايجان درحالي يکي از دانشگاه هاي معتبر در ايران محسوب مي‌شد که اين دانشگاه از نظر علمي داراي اساتيد معتبر و پذيرش در اين دانشگاه براي دانشجويان ايراني کار راحتي نيست. اما شايد پذيرش براي دانشجويان ايراني سخت باشد با اين حال به نظر مي‌رسد دانشجويان عربي بخصوص دانشجويان عراقي کار سختي براي پذيرش در اين دانشگاه نداشته باشند چراکه با قدم زدن در دانشکده‌هاي اين دانشگاه از بين چندين دانشجوي عراقي به سختي چند دانشجوي ايراني پيدا مي‌شود..»

پايگاه محلي نصرنيوز با رويکرد منفي نسبت به سبک حجاب دختران دانشجوي عراقي و انتشار ويدئويي از سيگار کشيدن جواني که دانشجوي عراقي معرفي شده، نوشته است:«سوال مهم آنجاست که چرا دانشگاه‌هاي ايراني بخصوص دانشگاه‌هاي تبريز که فاصله کمتري با کشور عراق دارند، به اين ميزان دانشجو جذب مي‌کنند و معيار آنها براي پذيرش چيست؟»

عجيب است که خبرنگار يا رسانه‌اي اتفاق مثبتي مثل افزايش جذب دانشجو از کشور همسايه را به عنوان يک رويکرد منفي معرفي کند و آن را «عجيب!» بداند. در ترکيه تعداد دانشجويان خارجي حدود هفت برابر ايران است. بيش از 13 هزار عراقي، 60 هزار سوري، 40 هزار از جمهوري باکو و 30 هزار ايراني در ترکيه دانشجو هستند.

هدف از نفرت‌پراکني عليه دانشجويان خارجي، ناامن کردن محيط براي آنان و سوق دادن آنها به خارج از ايران است. تداوم‌ نفرت‌پراکني ممکن است به رخدادهاي ناگوار امنيتي منجر شده و دانشجويان مهمان را به سمت ترکيه سوق دهد.

به نظر مي‌رسد تشکيل پرونده‌اي براي ريشه‌يابي «تبليغات ضد دانشجويان خارجي در تبريز» توسط دستگاه‌هاي مسئول ضروري است.