شوهرم را موقع مصرف شيشه کشتم

اواسط شهريور سال 1403 زن جواني در تماس با مرکز اورژانس تهران از مرگ همسرش خبر داد. وقتي تکنيسين‌هاي اورژانس به خانه وي در شرق تهران رفتند با مشاهده آثار چاقو روي بدن مرد جوان مرگ او را مشکوک اعلام کردند و پليس را در جريان قرار دادند.

با حضور مأموران و بازپرس کشيک ويژه قتل در محل، زن جوان به عنوان تنها کسي که در محل حضور داشته بازداشت شد.در ادامه دوربين‌هاي مداربسته محل مورد بازبيني قرار گرفت و مشخص شد هيچ فرد ديگري به خانه آنها رفت‌وآمد نداشته است.

اظهارات متناقض متهم

زن جوان در بازجويي‌هاي اوليه گفت: «من آرايشگاه بودم وقتي برگشتم همسرم هم به خانه آمد، مقداري خريد کرده بود اما به يکباره حالش بد شد و من ناگهان متوجه آثار ضرب و جرح روي بدنش شدم.»متهم در بازجويي بعدي حرفش را تغيير داد و مدعي شد: «براي گرفتن غذا از خانه خارج شدم و وقتي برگشتم ديدم وسايل خانه به هم ريخته است و همسرم خونين از درد به خودش
مي‌پيچد.»

پس از اين اظهارات متناقض پليس اتهام مباشرت در قتل عمدي را به متهم تفهيم و در نهايت نيز زن جوان به قتل شوهرش اعتراف کرد و در تشريح ماجرا گفت: «همسرم عکس‌ها و تصاوير مستهجني از خودش در گوشي نگه مي‌داشت. وقتي علتش را مي‌پرسيدم جواب درستي به من نمي‌داد و اين موضوع مرا ناراحت کرده بود. روز حادثه در حال باز کردن بسته مواد مخدر شيشه بود که به او اعتراض کردم اما به من حمله کرد. من هم چاقو را گرفتم و يک ضربه زدم و بعد هم با اورژانس تماس گرفتم.»

متهم در ادامه با ابراز ندامت از اين کار درباره انگيزه‌اش گفت: «هيچ دليل خاصي نداشتم و فقط براي دفاع از خودم اين کار را کردم. البته به تازگي عمويم فوت کرده بود و ناراحتي اين موضوع هم عصبانيتم را دوچندان کرده بود.»

با مشخص شدن موضوع اولياي دم با حضور در دادسرا خواستار قصاص متهم شدند.با تکميل تحقيقات براي زن جوان به اتهام مباشرت در قتل عمدي کيفرخواست صادر و پرونده براي رسيدگي به شعبه 12 دادگاه کيفري يک استان تهران فرستاده شد.