شعر منتشر نشده‌اي از قيصر امين‌پور، شاعر انقلاب

بوي سيب

هنوز هم سپيدي سحر

هنوز هم طلاي آفتاب

هنوز مي‌توان صداي قاه قاه خنده‌هاي آيه را شنيد

هنوز مي‌توان سکوت کوه دور را

هنوز مي‌توان شروع شعر تازه را نفس کشيد

... هنوز

هنوز روز

هنوز آستين خيس چارخانه روي بند رخت

هنوز

هنوز در حياط خانه

برگ کوچکي به دست باد

تاب مي‌خورد

هنوز گربه ملوس آيه

از سفالي شکسته

آب مي‌خورد

هنوز سيب، بوي سيب مي‌دهد

هنوز قاچ هندوانه مزه‌اي عجيب مي‌دهد

هنوز آب معجزه است

هنوز چکه چکه مداوم صداي لحظه‌ها

پشت شيشه مدوّر سکوت مي‌چکد

پس هنوز هم

عطر نان گرم را

مي‌توان شنيد

پس هنوز ريزه‌هاي نان خيس‌خورده

در نوک کبوتران

نه! هنوز هم!

مثل اينکه من هنوز هم نمرده‌ام

 پس هنوز هم...

بعد از آن همه

هنوز هم...

قيصر امين‌پور، از شاعران معروف انقلاب و استاد دانشگاه، دوم ارديبهشت 1338 در شهرستان شوشتر بخش گتوند در استان خوزستان به دنيا آمد. در سال 1357 در رشته دامپزشکي دانشگاه تهران پذيرفته شد ولي پس از مدتي از تحصيل در اين رشته انصراف داد. سپس تحصيل در رشته زبان و ادبيات فارسي را در سال 1363 آغاز کرد و تا مقطع دکتري ادامه داد.

زنده‌ياد امين‌پور تدريس در دانشگاه الزهرا(س) را در سال 1367 آغاز کرد و دو سال بعد در دانشگاه تهران مشغول تدريس شد. اين چهره ادبي در سال 1382 به عضويت پيوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسي درآمد.

فيصر بدون هر گونه تظاهر شاعري انقلابي و از رويش‌هاي چشمگير جريان شعر انقلاب بود.

در سال 1358 بعنوان يکي از دانشجويان انقلاب در ماجراي تسخير سفارت آمريکا معروف به لانه جاسوسي حضور داشت.

از او آثار متعددي به يادگار مانده که از آنها مي‌توان به «تنفس صبح»، «در کوچه‌ آفتاب»، «آينه‌هاي ناگهان»، «گل‌ها همه آفتابگردانند» و «دستور زبان عشق» از مجموعه‌هاي شعر قيصر امين‌پور براي بزرگسالان و «منظومه‌ ظهر روز دهم»، «مثل چشمه، مثل رود»، «بي‌بال پريدن»، «به‌قول پرستو» براي نوجوانان اشاره کرد.

قيصر از شاعران شناخته شدة جريان شعر انقلاب بود. وي در حوزه انديشه و هنر اسلامي که بعدها به حوزة هنري معروف شد، فعاليت مي‌کرد. پس از سپرده شدن مسئوليت اين نهاد به محمدعلي زم، قيصر امين‌پور و سيدحسن حسيني از حوزه هنري خارج شدند.

در کوچة آفتاب و تنفس صبح، دو مجموعه از اشعار قيصر بود که متاثر از فضاي انقلاب و دفاع مقدس بود و با استقبال گسترده‌اي در کشور روبرو شد.

هشتم آبان‌ماه سال 1386 بر اثر بيماري کليه و قلب درگذشت و در زادگاهش گتوند به خاک سپرده شد.