زندگي نامه حضرت زينب (س) از تولد تا وفات

زندگي نامه حضرت زينب (س)

حضرت زينب کبري (س) سومين فرزند حضرت فاطمه (س) و امام علي (ع) است که دو سال بعد از ولادت امام حسين (ع)، در روز 5 جمادي‌الاول سال ششم هجري قمري در در محلّه بني‌هاشم شهر مدينه به دنيا آمد. در برخي منابع سال تولد ايشان پنجم هجري قمري ذکر شده است. بر اساس روايات متعدد، نام حضرت زينب (س) توسط پيامبر اسلام (ص) انتخاب شده است. البته گفته شده است که جبرئيل از سوي خداوند متعال اين نام را به پيامبر (ص) رسانده است. زينب به معناي «درخت نيکو منظر و خوشبو» يا «افتخار و زينت پدر» است.

نام برادران حضرت زينب

امام حسن (ع) و امام حسين (ع) برادران حضرت زينب (س) هستند که بعد از وفات مادرشان حضرت فاطمه زهرا (س) و ازدواج حضرت علي (ع) با ام‌البنين، حضرت ابوالفضل العباس (ع)، عثمان، جعفر و عبداله نيز برادران ايشان مي‌شوند.

همسر حضرت زينب (س)

ايشان با پسر عموي خود، عبداللَّه بن جعفر ازدواج کرد که بنا بر روايات تاريخ ايشان در سال هفدهم هجري قمري ازدواج کردند.

حضرت زينب (س) به چه معروف بود؟

حضرت زينب (س) که زينب کبري نيز ناميده مي‌شوند در زندگي خود وفات پدربزرگش حضرت محمد (ص)، بيماري و به شهادت رسيدن مادرش فاطمه زهرا (س)، شهادت پدرش امام علي (ع)، شهادت برادرش امام حسن مجتبي (ع)، واقعه کربلا و شهادت امام حسين (ع) و بسياري از بستگانش، همچنين به اسارت رفتن در کوفه و شام را تجربه کرد که به دليل تحمل اين سختي‌هاي بسيار به ام المصائب معروف است. ايشان همچنين به دليل فداکاري و قهرماني در واقعه کربلا، در بين شيعيان به لقب قهرمان کربلا نيز شناخته مي‌شود.

نام اعضاي خانواده حضرت زينب (س)

در برخي منابع ذکر شده است حضرت زينب (س) و همسرش عبدالله صاحب يک دختر به نام ام‌کلثوم و چهار پسر به نام‌هاي علي، عون، عباس و محمد بودند که عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسيدند.

القاب حضرت زينب (س)

براي ايشان القاب فراواني همانند عقيله بني‌هاشم، عارفه، فاضله، عابده آل علي، امينةاللّه، نائبةالحسين، شريکة الشهدا، شريکةالحسين، عالِمه غير معلَّمه، موثّقه، کامله، معصومه صغري، نائبةالزهرا، عقيلة النساء، بليغه و فصيحه نقل شده است. همچنين کنيه ايشان، ام الحسن و ام‌کلثوم است.

حضرت زينب (س) در عاشورا

حضرت زينب (س) در واقعه کربلا به همراه برادران، فرزندان و ياران امام حسين (ع) حضور داشت و پس از شهادت امام حسين (ع) و يارانش، به همراه ديگر بازماندگان اسير شد و به شام رفت. در طول واقعه عاشورا نقش فداکاري‌هاي عظيم حضرت زينب (س) بسيار مؤثر بود. ايشان در واقعه عاشورا غم از دست دادن برادران و بستگانش را تحمل کرد. حضرت زينب (س) پس از عاشورا و در اسارت از امام سجاد (ع) مراقبت کرد و به دليل مريضي ايشان، رياست قافله اسرا را برعهده داشت و در کاخ يزيد با خطبه‌اي از خود و امام حسين (ع) دفاع کرد.

خطبه حضرت زينب (س)

پس از عاشورا و ورود اسيران به کوفه حضرت زينب (س) در حضور يزيد براي حاضران خطبه‌اي خواند به طوري که همه حضار را شگفت زده کرد. ايشان خطبه خود را با حمد خدا و درود بر پيامبر (ص) و آيه‌اي از قرآن درباره بدکاران شروع کرد و با استناد به آيه‌اي درباره سنت الهي مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش يزيد در ستم بر اهل بيت امام حسين (ع) و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت اين برخورد زشت يزيد را کينه او از جنگ بدر دانست. ايشان در ادامه فرجام بد يزيد را يادآور شد و قاتلان و ستمکاران واقعه کربلا را نفرين کرد و در پايان با اشاره به اختصاص يافتن اهل بيت به وحي و نبوت، تلاش يزيد براي محو ياد آنان را بي نتيجه دانست. اين سخنراني يکي از مهم‌ترين و مؤثرترين خطبه‌ها در دفاع از حقانيت حسين بن علي (ع) است.

ويژگي‌هاي حضرت زينب (س)

عبادت

صبر و استقامت

علم و سخنوري

تعليم و تفسير قرآن ‎

مقام وصايت و نيابت

سن حضرت زينب (س)

در منابع مختلف سن حضرت زينب (س) در هنگام وفات ايشان، 56 سال گفته شده است.

وفات حضرت زينب (س)

حضرت زينب (س) در سن 56 سالگي از دنيا رفت. در مورد تاريخ وفات ايشان اختلاف نظر وجود دارد ولي در بيشتر منابع گفته شده است که ايشان در روز 15 رجب سال 62 هجري قمري وفات کرده است. در برخي منابع نيز تاريخ وفات ايشان 14 رجب سال 62 هجري ذکر شده است.

زندگي نامه حضرت زينب (س)

حضرت زينب کبري (س) سومين فرزند حضرت فاطمه (س) و امام علي (ع) است که دو سال بعد از ولادت امام حسين (ع)، در روز 5 جمادي‌الاول سال ششم هجري قمري در در محلّه بني‌هاشم شهر مدينه به دنيا آمد. در برخي منابع سال تولد ايشان پنجم هجري قمري ذکر شده است. بر اساس روايات متعدد، نام حضرت زينب (س) توسط پيامبر اسلام (ص) انتخاب شده است. البته گفته شده است که جبرئيل از سوي خداوند متعال اين نام را به پيامبر (ص) رسانده است. زينب به معناي «درخت نيکو منظر و خوشبو» يا «افتخار و زينت پدر» است.

نام برادران حضرت زينب

امام حسن (ع) و امام حسين (ع) برادران حضرت زينب (س) هستند که بعد از وفات مادرشان حضرت فاطمه زهرا (س) و ازدواج حضرت علي (ع) با ام‌البنين، حضرت ابوالفضل العباس (ع)، عثمان، جعفر و عبداله نيز برادران ايشان مي‌شوند.

همسر حضرت زينب (س)

ايشان با پسر عموي خود، عبداللَّه بن جعفر ازدواج کرد که بنا بر روايات تاريخ ايشان در سال هفدهم هجري قمري ازدواج کردند.

حضرت زينب (س) به چه معروف بود؟

حضرت زينب (س) که زينب کبري نيز ناميده مي‌شوند در زندگي خود وفات پدربزرگش حضرت محمد (ص)، بيماري و به شهادت رسيدن مادرش فاطمه زهرا (س)، شهادت پدرش امام علي (ع)، شهادت برادرش امام حسن مجتبي (ع)، واقعه کربلا و شهادت امام حسين (ع) و بسياري از بستگانش، همچنين به اسارت رفتن در کوفه و شام را تجربه کرد که به دليل تحمل اين سختي‌هاي بسيار به ام المصائب معروف است. ايشان همچنين به دليل فداکاري و قهرماني در واقعه کربلا، در بين شيعيان به لقب قهرمان کربلا نيز شناخته مي‌شود.

نام اعضاي خانواده حضرت زينب (س)

در برخي منابع ذکر شده است حضرت زينب (س) و همسرش عبدالله صاحب يک دختر به نام ام‌کلثوم و چهار پسر به نام‌هاي علي، عون، عباس و محمد بودند که عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسيدند.

القاب حضرت زينب (س)

براي ايشان القاب فراواني همانند عقيله بني‌هاشم، عارفه، فاضله، عابده آل علي، امينةاللّه، نائبةالحسين، شريکة الشهدا، شريکةالحسين، عالِمه غير معلَّمه، موثّقه، کامله، معصومه صغري، نائبةالزهرا، عقيلة النساء، بليغه و فصيحه نقل شده است. همچنين کنيه ايشان، ام الحسن و ام‌کلثوم است.

حضرت زينب (س) در عاشورا

حضرت زينب (س) در واقعه کربلا به همراه برادران، فرزندان و ياران امام حسين (ع) حضور داشت و پس از شهادت امام حسين (ع) و يارانش، به همراه ديگر بازماندگان اسير شد و به شام رفت. در طول واقعه عاشورا نقش فداکاري‌هاي عظيم حضرت زينب (س) بسيار مؤثر بود. ايشان در واقعه عاشورا غم از دست دادن برادران و بستگانش را تحمل کرد. حضرت زينب (س) پس از عاشورا و در اسارت از امام سجاد (ع) مراقبت کرد و به دليل مريضي ايشان، رياست قافله اسرا را برعهده داشت و در کاخ يزيد با خطبه‌اي از خود و امام حسين (ع) دفاع کرد.

خطبه حضرت زينب (س)

پس از عاشورا و ورود اسيران به کوفه حضرت زينب (س) در حضور يزيد براي حاضران خطبه‌اي خواند به طوري که همه حضار را شگفت زده کرد. ايشان خطبه خود را با حمد خدا و درود بر پيامبر (ص) و آيه‌اي از قرآن درباره بدکاران شروع کرد و با استناد به آيه‌اي درباره سنت الهي مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش يزيد در ستم بر اهل بيت امام حسين (ع) و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت اين برخورد زشت يزيد را کينه او از جنگ بدر دانست. ايشان در ادامه فرجام بد يزيد را يادآور شد و قاتلان و ستمکاران واقعه کربلا را نفرين کرد و در پايان با اشاره به اختصاص يافتن اهل بيت به وحي و نبوت، تلاش يزيد براي محو ياد آنان را بي نتيجه دانست. اين سخنراني يکي از مهم‌ترين و مؤثرترين خطبه‌ها در دفاع از حقانيت حسين بن علي (ع) است.

ويژگي‌هاي حضرت زينب (س)

عبادت

صبر و استقامت

علم و سخنوري

تعليم و تفسير قرآن ‎

مقام وصايت و نيابت

سن حضرت زينب (س)

در منابع مختلف سن حضرت زينب (س) در هنگام وفات ايشان، 56 سال گفته شده است.

وفات حضرت زينب (س)

حضرت زينب (س) در سن 56 سالگي از دنيا رفت. در مورد تاريخ وفات ايشان اختلاف نظر وجود دارد ولي در بيشتر منابع گفته شده است که ايشان در روز 15 رجب سال 62 هجري قمري وفات کرده است. در برخي منابع نيز تاريخ وفات ايشان 14 رجب سال 62 هجري ذکر شده است.